Photography

Senior portraits of Jan

in

Jan invited me to come and take his senior portraits. He is at the point were he is going to finish university and will be ready for the job market.So it is important to show yourself with a photo the way you are. I tried to capture a business wise and personal part of him.

Expositie Loon op Zand verlengt

in , ,

De expositie in de Venloene te Loon op Zand wordt minimaal met 2 weken verlengt. Er hangen meer dan 20 foto's van de 3 reizen welke ik in 2010, 2012 en 2013 maakte naar Nepal en India. Mocht je nog een kijkje willen nemen hierbij de adres gegevens:

Woonzorgcentrum De Venloene De Venloene 1, 5175 CX Loon op Zand http://goo.gl/maps/IbIlR

[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-06-expositie-venloene-polaroids" width="100%" height="500"]

 

Photo story of a Hindu Wedding I photographed on the 1st of May 2014 in Kathmandu, Nepal

in , , , ,

[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-05-01-wedding-book-kathmandu" width="100%" height="500"] For me it was very special to be so close to this Hindu wedding ceremony. As you probably will think this is a arranged marriage where bride and groom are chosen by their family, but I can tell you this is a modern marriage. Both met on Facebook and got to know each other better and better. Later family got involved to see if it was fine before they decided to marry.

Let me tell you some of the rituals and tradition of this wedding as it will explain some of the photos you can see here underneath.

The wedding ceremony is entirely traditionally and at least partially in Sanskrit; considered by Hindus as the language of holy ceremonies. The Hindus attach a lot of importance to marriages, the ceremonies are very colourful, and the total celebrations may extend for several days. The bride's and groom's home,like doors, walls, floor and roof, are decorated with colors, balloons and other decorations.

The rituals and process in a Hindu wedding vary widely. Nevertheless, there are a few key rituals common in Hindu weddings. Kanyadaan: the giving away of daughter by the father. Panigrahana: a ritual in presence of fire, where the groom takes the bride's hand as a sign of their union. Saptapadi: is the most important ritual. It is called the seven step ritual, where each step corresponds to a vow groom makes to bride, and a vow the bride makes to groom. In many weddings, Saptapadi is performed near a fire. They walk around the fire, with part of each other's clothing tied to each other. After Saptapadi, the couple are considered husband and wife.

After the wedding is complete, the bride leaves for groom's home, where Hindu family members of the groom welcome the newly wedded couple in a ritual known as Grihapravesa. This ceremony typically requires participation of the mother, father, brothers, and sisters, or other guardians of the groom.

 

Trekking naar Peakey en Necha

in , ,

[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-nepal-necha" width="100%" height="550"] 19-04 Bus from Kathmandu naar Banda

Eerste stuk redelijke weg. Na Beni werd de weg erg slecht en moesten de chauffeur en assistent hard werken om de bus door scherpe bochten en stijle wegen met vele diepe kuilen en sporen te loodsen. De afgronden waren stijl de weg vol grote keien. De assistent hing nu buiten de bus om te kijken hoeveel ruimte de chauffeur nog had of waar de grote keien lagen. Hij waarschuwde de chauffeur door hard de bonzen op het plaatwerk van de bus. Bij scherpe bochten sprong de assistent van de bus en ging voor de bus kijken hoeveel ruimte er nog was met her ravijn.

20-04 Banda naar Gomba

Klooster bezocht 5 dagen lezen van heilige boeken door 60 monniken en nonnen. 21-04 Gomba naar Pikey

Gaan in de richting van het klooster en nemen net hiervoor een afslag naar rechts een beetje bergafwaarts. Volgen vervolgens de kam omhoog door een prachtig op rododendron bos. Een aantal staan prachtig vol met bloesem in wit roze en knal rode bloesem. De bodem en bomen zijn bedekt met verschillende soorten mossen en alles heeft een sprookjesachtige aanblik. Op de bodem vind je veel kleine paddestoeltjes en paarse en witte bloementjes. Elke keer als je van de schaduw in de zo'n liep rook je een hele frisse denne geur. Het was sterker dan ik ooit tevoren had geroken. Zou willen dat ik het het je kon laten ruiken maar dit gaat helaas niet schrijvend.

We hielden pauze bij een paar kleine huisjes op weg baarde voortop van Peakey. Een oud echtpaar woonde hier met prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen aan de horizon. De man vroeg ons om een verrekijker maar helaas hadden we deze geen van allen bij. In verband met het gewicht had ik zelf mijn 70-200mm lens thuisgelaten. Deze diende tijdens voorgaande reizen nog vaak als verrekijker. Ergens miste ik de lens erg en ook de 14mm groothoeklens maar deze was zelfs nog zwaarder. Met de 28 1.8 en de 85 mm 1.8 ben ik al redelijk divers voor zowel landschap als portretten.

Na de noodlesoep gingen we weer op weg want het was vanaf hier nog 700 hoogtemeters klimmen. Et pas vervolgde zich door het prachtige bos met hogerop zo nu en dan een open plek met gras vol met de kleine gele bloementjes. Het uitzicht nam nu toe met elke pas stappen die je zetten en langzaam aan ontstond er een langgerekte groep aan besneeuwde hoge toppen aan de horizon. De toppen waren allemaal tussen de 6000 en 8000 hoogtemeters. We zochten aan de horizon of de Mountain Everest welke duidelijk zichtbaar zou moeten zijn vanaf de top, al te zien was. Helaas en zoals te verwachten was, was het te bewolkt om Mount Everest te zien. We besloten af te dalen naar de lager gelegen Lodge en morgenochtend om 4 uur te vertrekken om zonsopgang vanaf de top te zien. Waarschijnlijk zou het dan helder zijn. En zouden we wel de 8000 meter hoge toppen van de Himalaya kunnen zien.

22-04 Pikey to Saleri 23-04 Saleri to Necha

Deze dag duurde langer dan verwacht. We volgden een kleine 2 uur de weg in zuidelijke richting en daalden gelijkelijk af. Ik was het lopen op de weg na een tijdje redelijk beu dus wanneer er een tractor met aanhanger ons inhaalde besloot ik achterop te springen en een stukje mee te liften. Bij het naderen van de rivier de Solu Khola gingen we van de weg af en staken de rivier over met een brug. We klommen gelijkelijk en we volgden de helling van berg naar berg tot we bij de een dorp kwamen in een vallei met prachtige uitgestrekte weilanden kwamen met mais en graan. We klommen verder tot aan een kleine pass met een aantal huizen. Ook hier kregen we veel aandacht van de locale bevolking en iedereen kwam kijken welke buitenlanders in het dorp verschenen. 24-04 Necha: markt en bruiloft feest

De marktdag begon al vroeg met het doden en slachten van meerdere varkens en buffels. Rohit en ik gingen al vroeg op weg om dit te bekijken. De varkens werden in het hard gedood met een scherpe stok. Schoongemaakt door er brandend stro over te gooien en de huis vervolgens schoon te krabben met kleine scheermesjes. Nadat ook de buffels gedood waren werden de stukken en beenderen vlees naar het verder gelegen slachthuis gebracht om te verkopen. Langzaam werd ook de markt opgebouwd wat inhield dat verkopers hun waren op de grond uitspreiden en er een zeiltje boven spanden. Er kwamen mensen naar het slachthuis om vlees te kopen wat ter plekke met bot en al in stukken gehakt werd. De organen en alle delen van het dier werden verkocht.

Ik bezocht een feest van een bruiloft welke de dag ervoor had plaatsgevonden. Het meest interessant is het trouwen zelf en waarschijnlijk zal ik nog een bruiloft bezoeken in Kathmandu de da voor vertrek naar Nederland. Volgens traditie komen er verspreid over de gehele dag gasten die het echtpaar een tika geven van rode rijst en het paar geld overhandigen. Het echtpaar zit naast elkaar op een stoel en er word weinig gesproken. Het is een huwelijk waarbij de bruid en bruidegom zijn uitgehuwelijkt door hun familie. Beide kennen elkaar dus slechts een aantal dagen. Ook ik overhandig hen een tika en geef geld. Vervolgens worden we uitgenodigd in de keuken om Dal Bhat te eten. In de ochtend zijn er twee geiten geslacht en dus is een gedeelte van de maaltijd de in stukken gehakte geiten. Je moet oppassen met eten aangezien er overal verspreid stukken en splinters bot inzitten. Na de maaltijd zijn we nog een tijdje op de binnenplaats van het huis en ik fotografeer andere gasten welke arriveren en hun huwelijk vereren. Rohit legt nog een verbinding van elektriciteit draden aan om ook verlichting in een ander huis te hebben van een zonnecel op het dak. We vertrokken en op weg terug stopten we op de marktplaats waar langzaam aan de markt werd afgebroken. Het eerst nu snel donker en na de Dal Bhat en een paar glazen raksi was ging bij mij het kaarsje uit. De vele indrukken vanaf het slachten in de vroege ochtend en de overvolle markt waren intensief geweest. 25-04 Necha: Geit offer bij Hindu tempel en bezoek aan Rohit zijn schoonfamilie

In de ochtend voor ontbijt bezoeken we het offeren van het bloed van de geit in een kleine tempel. De tempel ligt een stuk lager onder het marktplein. De zon word snel sterker en het is opnieuw warm. Daar aangekomen is de geit inmiddels gedood en de romp ligt los van de kop in de tempel om het bloed eruit te laten lopen. Er zijn een aantal goden afgebeeld en er hangen vlaggen in de tempel. De geit wordt na een tijdje meegenomen naarder huis van de oom van Rohit om verder geslacht en schoongemaakt te wordenZ het bloed blijft achter op de vloer van het kleine tempeltje.

We bezoeken familie van Rohit in de lagergelegen huizen. Eerst ben ik bij het huis van zijn oom waar de geofferde geit geslacht wordt om een paar uur later al gezamenlijk te eten.

Hierna bezoeken we het huis van zijn tante en op de weg hierna toe helpen we de dragers welke hout brengen naar het huis van zijn tante om een keuken uitbouw te gaan maken. Ik maak portret foto's van dragers en van de familie. Iedereen is enthousiast zijn of haar foto terug te zien en niemand heeft hier in het dorp nog bezwaar gemaak om gefotografeerd te worden, wat erg ongewoon is.

Rust in de middag wanneer het zo warm is bij de familie. Iedereen doet het rustig aan en het is typisch Nepalees om in alle rust gewoon met elkaar te zitten en soms wat te praten. Ik denk terug aan Cuba waar het heeste deel van de dag ook rust genomen wordt.

In de namiddag maken we een wandeling omhoog naar de schoonfamilie van Rohit. Het is een arme familie maar ondanks dat hebben ze een mooi traditioneel huis, akkers om hun huis om groenten en graan te verbouwen en hebben ze een buffel en een aantal geiten. Ik wordt door een van de dochters met veel enthousiasme meegenomen naar twee jongen geitjes en voor ik het weet wordt het me in hand gegeven en lacht iedereen vrolijk. De geitjes zijn pas een maand oud. Ook deze familie is erg trots op hun buffel omdat deze hen melk en yoghurt geeft en tevens gebruikt wordt bij het ploegen van de akkers.

We krijgen rijstepap te eten welke net zoals de thee en koffie erg zoet is door het toevoegen van de vele suiker. Ondanks dit is de rijstepap erg lekker en vult als een bom. De kom me aardappel curry is te veel en aangezien ik deze nog niet aangeraakt heb kan ik deze zonder probleem teruggeven.

Na de maaltijd vertrekken we voor onze wandeling in het bovengelegen bos en de dochter gaat mee. Het is ongewoon hoe makkelijk de vrouwen hier in de bergen lopen en soms wordt ik uitgedaagd om omhoog of omlaag te rennen wat gelukkig geen probleem is. Sinds mijn 6de ren ik al in de bergen rond wanneer we met het gezin op zomervakantie waren.

We bereiken snel de top van de kam vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de valleien in de zuidelijke richting achter de berghelling van Necha. We volgen de kam en gaan een grot in welke we onderweg passeren. Verderop laat Rohit en kloof zien waar onder de begroeiing een prachtige rots zit. We speculeren met drieën over hoe we toeristen naar Necha kunnen krijgen en onder andere hier kunnen laten wandelen, klimmen, kennismaken met de cultuur en Nepalese keuken. Rohit en ik beklimmen wat stukken en ik zie een heel touwparcours voor me met abseil en touwen over de kloof. We besluiten af te dalen en met een omweg naar het huis van Rohit zijn schoonouders terug te gaan. Hier aangekomen worden we uitgenodigd hier te slapen waarmee ik instem. Het is een erg gastvrij gezin en een mooie ervaring.

Rohit en ik krijgen benende een kamer toegewezen. Hij praat met zijn schoonmoeder en ik kijk in de keuken hoe de jongste dochter Dal Bhat klaarmaakt. Ondertussen wordt ik door beide dochters en zoontje ondervraagd over wat ik van Nepal vind en de verschillen met mijn land. Het is altijd moeilijk uit te leggen waar je vandaan komt en tegelijkertijd een arm gezin wat in de bergen woont niet in verlegenheid te brengen door te vertellen over de rijke en luxe wereld waar ik vandaan kom. Ik verteld dat wij ook veel koeien en kippen hebben en het land waar ik vandaan kom vlak is en relatief veel meer inwoners heeft dan Nepal. Het eten smaakt goed maar is opnieuw te veel. Voordat we gaan slapen word er nog wat nagepraat en ik bekijk alles op een afstandje. 26-05 Necha: wandeling in de bossen boven Necha aan de westzijde 27-04 Necha: bezoek aan Rohit zijn schoonfamilie en wandeling aan de oostzijde in het bos boven Necha

In de loop van de ochtend na twee zoete bakken melk koffie vertrekken we omhoog naar het huis van zijn schoonfamilie om daar te ontbijten en een wandeling te maken aan de oostzijde van de helling van Necha. 28-04 terugtocht van Necha naar Okhaldonga

Om 7 uur ontbeten we en begonnen aan onze teruchttocht naar Kathmandu. Morgen zouden we de bus nemen in Okhaldonga. Om in Okhaldonga te komen daalden we af in westelijke richting vanuit Necha. We liepen nog wel een uur in gebied wat allemaal bij Necha hoorde maar kwamen slechts enkele huizen tegen. Na een tijdje volgden we de onverharde weg omhoog naar het dorpje Gieira. Van hieruit daalden we af om vervolgens aan onze laatste klim te beginnen voordat we konden afdalen naar de vallei van Okhaldonga.

We naderden Okhaldonga rond half 4. Okhaldonga was verspreid over de vallei en verschillende bergen. Hier was ook het district hoofdkwartier en een moderner ziekenhuis. We verbleven in een betonnen gebouw met meerdere verdiepingen. Ook de UN welke ons gedurende de dag in twee jeeps gepasseerd waren verbleven hier. Voor Dal Bhat maakten we een praatje en kwamen te weten dat beide jeeps vanuit de zuidelijker gelegen Terrai kwamen. Beide voerden een project uit waarbij bewoners van dorpen en steden gecontroleerd werden of zij de benodigde inentingen wel hadden kregen en zo nodig de mensen inenten. 29-04 Met de bus van Okhaldonga naar Kathmandu

De bus vertrok al om 7 uur dus we besloten onderweg tijdens de eerste stop na een dik uur vegetarische momo's als ontbijt te nemen. We daalden de eerste twee uur gelijkelijk af en volgden de rest van de morgen de rivierbedding. Van het eerste stuk was zelfs een gedeelte geasfalteerd. De rivierbedding daar en tegen was vol met grote keien. Aan boord waren de gebruikelijke taferelen met kippenei oude vrouwtjes welke in de overvolle bus plaatsnamen op de bodem van de bus en vervolgens ziek werden. Verassend was de bruid en bruidegom die plaatsnamen in de bus. De bruidegom zat ver achterin en namen plaats op een stoel. De bruid had helaas geen stoel meer en nam halverwege de bus, in het gangpad plaats op een van de krukjes. Later hoorde ik dat mensen in de bus hadden gezegd dat ze samen op een stoel moesten gaan zitten. Ze zei zou dat ze niet bij hem wilde zitten. Naar alle waarschijnlijkheid waren ze uitgehuwelijkt door hun familie en moesten ze hierom nog erg aan elkaar wennen.

We reden veel in de rivierbedding maar zo nu en dan konden we stukken rijden op de nieuwe weg. Deze eerst onder leiding van Japannezen door Nepalezen aangelegd en was bijzonder goed. Grote viaducten en hoge muren gemetseld van ronde rijst keien, om de aardverschuivingen in het regen seizoen, de monsoen, tegen te gaan. Na twee jaar werk zal het nog meer dan een jaar duren voordat de weg af zal zijn. 30-04 Kathmandu 01-05 Kathmandu 02-05 op weg terug van Kathmandu naar Nederland

Nepal Mustang trekking

in , ,

[iframe src="http://pimhorvers.viewbook.com/permalink/688776/537082c9342d93" width="100%" height="550"] 2-04 Bus ride from Kathmandu to Beni.

Een lange dag in de bus. Ik ben weer erg verbaasd over hoe de mensen hier leven. Soms in bouwvallige hutjes met akkers langs de weg en soms in prachtige kleurrijke huisjes met versieringen welke vaak gerelateerd zijn aan het Hindu geloof.

Beni een typisch bazaar plaatsje waar de vele winkeltjes aan de hoofdweg grenzen. We sliepen met de vele andere bus reizigers in een heel basic hotelletje wat niet bepaald schoon was.

3-04 Bus ride from Beni to Kagbeni

Blij om te vertrekken uit Beni voor de lange bus rit over de erg slechte weg vol kuilen en modder. Onderweg stonden we twee keer in ene file. Eerst omdat onze achteras van de bus kapot was. De assisterende jongen van de bus besloot een half uur terug te rennen met het onderdeel en kwam liften met een jeep terug met het gerepareerde onderdeel. Nadat dit bevestigd was vervolgden we onze weg. Opnieuw moesten we stoppen omdat er een stuk voor ons een andere bus kapot was gegaan. En uur verder was ook dit probleem verholpen en bereikten we rond 4 uur Kagbeni. 4-04 Kagbeni van Samar

Na ontbijt om 7 uur begonnen we om 8 uur met lopen. We volgden de weg naar Kalobhir waar we gepland hadden thee te drinken maar de lodge van helaas gesloten. We vervolgden onze we naar Tange over de grind weg en vonden eindelijk een thee huis rond 11 uur. In de namiddag namen we lunch in Chhusang voordat we aan de klim begonnen. We staken een rivier over naar Chele en we twijfelde of we verder zouden gaan naar Samar omdat het al na 2 uur in de middag was. De klim was van 2810 naar 2810 meter. Omdat we ons goed voelden wilden we zo ver mogelijk lopen zodat we zo veel mogelijk tijd zouden hebben in de meer hoger gelegen delen welke erg interessant zouden zijn met veel kloosters en chortens. Er was wel een probleem in verband met de hoogte omdat het volgende dorp Samar op 3660 meter ligt. Het was een lange dag lopen in de zon en ik deed het rustig aan omdat mijn hartslag door de hoogte al snel omhoog liep. Anne en Rohit gingen voorop en nadat we arriveerde bezochten we een boeddhistisch klooster en ik ging in mijn eentje naar een uitzichtpunt op de top. Ik keek uit over het dorp en de valei en er was een grote chorten. Op de weg terug in het dorp vond ik een herder die op terugtocht was met een kudde Karsmire geiten. 5-04 Sama to Gilling, lunch in Sangboche We hebben de grot van Guru Rimpoche bezocht waarvoor we stijl af moesten dalen. Hierna klimmen in de warmte voor de lunch in Sangboche. In de middag gingen we de eerste 4000 meter pas over om in Gilling uit te komen. We bezochten het klooster wat geheel recent opnieuw geschilderd was. Er was een tweede klooster waar alleen mannen in mochten was ook de beschermende goten en aan andere kant de goede boeddha's. 6-04 Gilling to Charang, lunch in Gami

We vertrokken opnieuw na om 7 ontbeten te hebben. 2 chapati en een omelet met groente. Nadat we Gilling uit zijn gelopen treffen we een herder met een kudde cashmir geiten die de elfde richting op gaat. We moesten 500 meter klimmen in de warme ochtend zon en er was nog geen wind, dus extra warm. Het laatste stuk ging gelukkiger makkelijker. Een geleidelijke afdaling bracht ons in Gami waar ik bij aankomst besloot meer foto's te maken. Later kwam ik ook bij de Lodge aan waar we in de zon eerst thee dronken. In de middag liep ik alleen weg, nadat we langs de langste mani muur kwamen, van het pad om een aantal hele oude chortens te fotograferen in een erg indrukwekkende vallei. Later kwam ik weer bij Anne en Rohit uit om opnieuw een klim van 500 meter te maken over de tweede 4000 meter pas. Op de pas maak ten we wat foto's en daalde vervolgens gelijkelijk af naar Charang. Ik had eerder een panorama gezien van het dorp en ging opzoek naar dezelfde locatie maar dit bleek moeilijker dan verwacht. Op het dak van onze Lodge vond ik uiteindelijk met groothoek een prachtig uitzicht op het paleis van de koning, die inmiddels in Lo Mantang verblijft, en het klooster. We bezochten het paleis wat erg oud en bouwvallig was. Helaas moesten we wachten op de sleutel aangezien de monnik net vertrokken was naar Marang vertrokken omdat daar overleden was en hij hier een ceremonie voor moest houden. In de tussentijd klom ik gevolgd door Rohit omhoog via de resten van de muur van het oude paleis wat behoorde to the king of Mustang. Tegenwoordig woont de koning voornamelijk in Kathmandu en is slechts tijdens de warmere zo er periode in Lo-Mantang. Na een uur of twee kwam de monnik met de sleutel en bezochten we eerst het klooster. In een ruimte lagen handgeschreven oude boeddhistische boeken opgeslagen. 1 van de boeken was ongeverfde. Meter bij een halve meter. Alle boeken waren beschermd met doeken en een houten voor en achterzijde. Helaas was het niet toegestaan foto's te maken. Na het klooster en het paleis werd het koud en donker en zijn we gaan eten en slapen. 7-04 Charang to Lo-Mantang (halve dag) Op de weg naar Lo-Mantang liep ik veel alleen en luisterde naar muziek. We kwamen langs een grote chorten waar ik met een grote boog omheen liep om zo met de 80 mm mooie foto's kon maken. Er stonden een aantal mensen naast de chorten zodat je goed kon zien hoe hoog en groot de chorten is. De route bracht ons naar Windy pass welke zijn naam eer aandeed aangezien we bijna omver vielen zo sterk was de wind. We maakten snel een foto en besloten af te dalen naar de vallei van Lo-Mantang. Het eerste stuk van de afdaling vloog het stof en zand ons om de oren en ademen door je mond zorgde ervoor dat je hele mond vol zand zat. We daalden een stuk af en vonden een beschutte plek om even pauze te houden en wat te drinken. Ik had nog een zak met gepelde pinda's waar we wat van aten en Anne had nog wat gedroogde appels uit Marpha waar we stopten tijden de bus rit. Marpha heeft een grote appel plantage en een kleine fabriek waar ook appel brandy wordt gebrouwen. Tijdens de afdaling hadden we tellens een ander zicht op Lo-Mantang en de vallei.

Aangekomen in Lo-Mantang bekeken we de prachtige chortens voordat we naar onze Lodge gingen. Helaas bleek hier niet de beloofde warme douche te zijn. Er was zelfs nergens stromend water in heel Lo-Mantang. Er bleek een aanvoer of stroom probleem te zijn. Ik wilde sokken en mijn trekking shirt wassen dus er zat niets andere op dan dit in het modderige stroompje te doen wat door het dorp heen liep. De mensen uit het dorp gebruikten dit ook voor afwassen en kleding. Afhankelijk van de plek in het dorp waar je het stroompje gebruikte kreeg je modderig of vies gebruikt water. Later bleek ook dat er hogerop ook dode dieren in de rivieren lagen dus dan weet je genoeg over de kwaliteit van het water.. Net toen ik mijn kleding aan het wassen was kwam er een Nepalese jongen even zijn voeten wassen net voor mij in het beekje haha. Er was gelukkig een goede waslijn op de binnenplaats waar het een beetje beschut tegen de middagwind met een hoop stof, beschut kon hangen.

Na het wassen van de kleding en de lunch bezochten we het paleis paleis van de koning wat erg vervallen was maar opnieuw een prachtige gebedsruimte had. Er was tevens een groot klooster complex waar meerdere ruimtes waren met onder andere een altaar en opnieuw prachtige schilderingen van de kwade en de bescherm goden afgebeeld waren. 8-04 Lo-Mantang Vally: To Jong cave and Choser monastery

Na veel overleg besloten we toch niet te paard verder de vallei in te gaan maar te voet. Dit bleek achteraf een hele goede keuze want we kwamen door het wandelpad te volgen door meerdere kleine dorpjes waar de mensen heel primitief leefden en overal de aanwezigheid van het boeddhistische geloof met chortens, gompas, gebedsmolens en mani stenen waarop de heilige mantra (tekst) 'Om mani padme hum' geschreven staat. Over de betekenis hiervan is veel te lezen en de tekst heeft vele verschillende betekenissen.

Verderop in de vallei bezochten we de indrukwekkende Jong Cave waar vijfentwintighonderd jaar geleden en zelfs opnieuw nog recent na de religieuze invasie door de Chinezen in Tibet in 1959, Tibetanen hebben gewoond.

Een klein stuk terug in de vallei vind je het Choser klooster. Hier deed de aanwezige monnik zijn gebed met het gebruikelijke vinger knippen en het luiden van de kleine bel om de gebedsdelen af te sluiten. Hij las zijn gebed hardop uit een in de breedte gedrukt boek. Gisteren zag ik de grote stempels in het museum in Lo-Mantang waarmee de boeken honderden jaren geleden gedrukt werden. Het was erg indrukwekkend opnieuw de boedistische afbeeldingen. Op de muren te zien maar nu nog indrukwekkender aangezien er daadwerkelijk een gebedsritueel plaatsvond.

We liepen via de grindweg terug naar Lo-Mantang waar we de dag met een Dal Bhat afsloten. 8-04 Lo-Mantang to Yura and lunch in Dhi 9-04 Yura round to Tashi Cave, Luri Gumpa and back via Ghara.

Na het ontbijt gingen we op weg aan andere zijden dan we de dag ervoor aangekomen waren in Yura. We volgden de rivierbedding waar Rohit ons over de vele fossielen vertelde welke in het donker zwarte gesteente gevonden kan worden. Natuurlijk ging ik op zoek en vond een tweetal fossielen.

Na een uur of twee kwamen we bij de stijle klim naar de Tashi Cave aan waarin zich een half opengebroken chorten bevond. Deze was ooit geopend om te kijken wat zich aan de binnenzijde bevond. Naast de chorten was van stenen een bak gemaakt waarin zich de heilige geschriften bevonden welke eruit waren gehaald. Ik keek met verbazing hoe zo'n schat aan culturele en religieuze waarde hier zo werd blootgesteld aan weer en wind en niet ergens veilig in een museum bevond. Rohit legde opnieuw uit dat zeker boeddhisten geloven in het herboren worden en dit geld ook voor alle materialistische dingen. Ook de duizend jaren oude schilderingen waren weer prachtig maar ook deze waren aan het vergaan. Rohit zei hierover dat wanneer de schilderingen zouden vergaan dit geen probleem was want dan zou er altijd weer een gelovige komen en deze opnieuw schilderen. Met name het plafond van de grot had prachtige schilderingen.

De Luri Gumpa en het nabij gelegen kleine klooster welke we later bezochten waren prachtig. In een ruimte in de grot was ook een klein museumpje ingericht waar oude maskers voor festivals bevonden en ook een gedroogde hand die ooit van een vrouw was afgehakt als een offer aan de goden en opgeborgen was in de grot.

Op de weg naar de Luri Gonpa heb je een prachtig uitzicht op imposante vrijstaande rotstorens. 10-04 Yara to Tange with lunch stop at the river in Deh Khola.

Opnieuw een lange dag met beginnend een lange klim naar een pas van 4000 meter en vervolgens een stijle afdaling door kloven waar een enorm harde wind doorheen waaide. Beneden in de vallei staken wen de rivier over en stopten voor lunch bij het enige hutje dat we hier aantroffen. De vrouw die hier voor ons kookten had een ontstoken knie en wij gaven haar advies en medicatie tegen de ontsteking.

We vervolgden onze weg naar opnieuw een klim over een 4000 meter pas waarna we naar een plateau afdaalden vanwaar het pad ons naar Tange bracht. 11-04 Tange to Chusang with packed boiled potato lunch

De langste dag met eerst de laatste 4000 meter pass en dan een lange afdaling met enkele klimmetjes via bergruggen omlaag naar Chusang. Lopend net onder de toppen van de bergruggen was er geen uitzicht dus klom ik regelmatig naar een hoger punt om de stijle wanden en torens in deze prachtige aarde kleuren te bewonderen en fotograferen. 12-04 Chusang to Jomsom with lunch stop at Kagbeni

Met de lange afdaling gisteren kreeg Rohit pijn in zijn knieholte. Anne was erg moe en aangezien we een trekking van 13 dagen in 10 dagen hebben gedaan os dit niet erg vreemd. Beide besloten dus met de bus naar Jomsom te gaan. We ontbeten eerst gezamenlijk om half 8 waarna ik begon te lopen. Zij namen mijn grote rugzak mee in de bus zodat het voor mij een stuk meer ontspannen lopen zou zijn. De lucht was gelukkig een stuk helder na het bewolkte weer met sneeuw van gisteren. Ik besloot de weg te volgen tot Kagbeni, wat de snelste weg was. Tijdens het lopen gingen mijn gedachten uit naar alles wat ik thuis had achtergelaten en voelde me niet zo verbonden met het landschap en de mensen die ik onderweg ontmoete als de afgelopen dagen welke erg indrukwekkend waren geweest. Onderweg werd ik gepasseerd door een Jeep waar tot mijn verbazing Rohit en Anne in zaten. De Jeep stopte toevallig omdat er iemand in wilde stappen. Ik rende ernaartoe en Johit vertelde me dat de bus kapot en dus een gedeelde jeep met anderen Nepalezen de enige overige optie van vervoer was. Onderweg had ik een goed uitzicht over de brede rivier bedding van de Kali Gandaki Nadi Vally en de vele kloven en rotstorens in het landschap. Naarmate de ochtend vorderde nam de hei en bewolking toe waardoor mijn camera voor het eerst voornamelijk in mijn tas bleef. Dit kwam niet slecht uit aangezien ik aan mijn laatste geheugenkaartje begonnen was wat maar 4gb was. De overige 32gb, 2x 16gb In Kagbeni aangekomen nam ik na de lunch de brug naar de overkant van de rivier. Hier liep een alternatieve wandelroute richting een kleiner dorpje ??????. Hier zou ik opnieuw de rivier oversteken om de kortste route naar Jomsom te nemen.

Ik liep niet graag over de weg en gelukkig was er al eerder een oversteek mogelijk over een paar boomstammen naar een klein pad aan de overzijde van de rivier tot aan Kagbeni. Hier aangekomen at ik een lokaal brood met pittige chilicurry in het Yakdonalds, niet te verwarren met Macdonalds. Aan de rivierdijken sprak ik met Hindu pelgrims welke hier de heiligenrivier bezochten, zich hier in wasten en offers brachten aan hun goden.

Mijn plan was hier de overzijde van de roker te volgen maar helaas bleek aan de overzijde van de brug bij Kagbeni geen pad verder de vallei in te zijn. Ik zag een stuk verderop een boomstam over een deel van de rivier liggen waar ook een pad bergafwaarts in de vallei starte. Opnieuw bleek het een teleurstelling want de rivier bestond hier drie delen en slechts ver twee delen lag hier een boomstam. Geen boom jn de buurt en de rivier was hier erg diep en stroomde hard. Te veel risico met mijn camera's om over te steken en onder water te belanden. Ik vervolgde dus maar de weg

Uiteindelijk net voor donker in Jomsom trof ik Anne en Rohit zoals afgesproken aan bij de Snowpand Lodge tegenover het kleine gravel vliegveld van Jomsom. Rohit stond me al op te wachten op het balkon. Ik kocht een biertje en een zak met gedroogde appels. De Lodge was erg mooi en eindelijk weer eens een schoon laken om onder te slapen. Na Dal Bhat ging ik direct naar bed want ik was gesloopt van de uit de hand gelopen tocht van vandaag.

 

14-04 Bus from Pokhara to Kathmandu (Geschreven op 14-04 in de bus)

Vanmorgen eerst in de verkeerde bus en net optijd overgestapt. Allemaal weer echt Nepalees dus en Rohit zegt de hele dag 'Nepali system' en ik herhaal soms de woorden tegen Anne, 'what can we do?' zoals onze gids van 2012, Ridar telkens zei als hij iets niet opgelost kreeg.

Onze gids Rohit heef erg hard gewerkt en regelt meer dan noodzakelijk. Slimme deals en kortingen, ijverig in de keuken, regelen van de water voorziening op het dak, ongelofelijk. Hij bleef goed bij ons op de spannendste momenten en laat ons verder ook lekker alleen lopen. Het belangrijkste misschien nog wel is dat hij bijna altijd vrolijk en opgewekt is wat met zijn brede glimlach erg aanstekelijk is.

Ik heb tijdens de trekking veel alleen achterop gelopen om de tijd te nemen om ook te fotograferen zonder dat ik iedereen ophoud. Natuurlijk al weer te veel foto's en ben benieuwd naar het aantal wanneer ik ze straks aangekomen in Kathmandu in Aperture zal laden. Vooral ben ik benieuwd naar hoe de foto's op een groter scherm overkomen.