Travel

Expositie Loon op Zand verlengt

in , ,

De expositie in de Venloene te Loon op Zand wordt minimaal met 2 weken verlengt. Er hangen meer dan 20 foto's van de 3 reizen welke ik in 2010, 2012 en 2013 maakte naar Nepal en India. Mocht je nog een kijkje willen nemen hierbij de adres gegevens:

Woonzorgcentrum De Venloene De Venloene 1, 5175 CX Loon op Zand http://goo.gl/maps/IbIlR

[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-06-expositie-venloene-polaroids" width="100%" height="500"]

 

Photo story of a Hindu Wedding I photographed on the 1st of May 2014 in Kathmandu, Nepal

in , , , ,

[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-05-01-wedding-book-kathmandu" width="100%" height="500"] For me it was very special to be so close to this Hindu wedding ceremony. As you probably will think this is a arranged marriage where bride and groom are chosen by their family, but I can tell you this is a modern marriage. Both met on Facebook and got to know each other better and better. Later family got involved to see if it was fine before they decided to marry.

Let me tell you some of the rituals and tradition of this wedding as it will explain some of the photos you can see here underneath.

The wedding ceremony is entirely traditionally and at least partially in Sanskrit; considered by Hindus as the language of holy ceremonies. The Hindus attach a lot of importance to marriages, the ceremonies are very colourful, and the total celebrations may extend for several days. The bride's and groom's home,like doors, walls, floor and roof, are decorated with colors, balloons and other decorations.

The rituals and process in a Hindu wedding vary widely. Nevertheless, there are a few key rituals common in Hindu weddings. Kanyadaan: the giving away of daughter by the father. Panigrahana: a ritual in presence of fire, where the groom takes the bride's hand as a sign of their union. Saptapadi: is the most important ritual. It is called the seven step ritual, where each step corresponds to a vow groom makes to bride, and a vow the bride makes to groom. In many weddings, Saptapadi is performed near a fire. They walk around the fire, with part of each other's clothing tied to each other. After Saptapadi, the couple are considered husband and wife.

After the wedding is complete, the bride leaves for groom's home, where Hindu family members of the groom welcome the newly wedded couple in a ritual known as Grihapravesa. This ceremony typically requires participation of the mother, father, brothers, and sisters, or other guardians of the groom.

 

Trekking naar Peakey en Necha

in , ,

[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-nepal-necha" width="100%" height="550"] 19-04 Bus from Kathmandu naar Banda

Eerste stuk redelijke weg. Na Beni werd de weg erg slecht en moesten de chauffeur en assistent hard werken om de bus door scherpe bochten en stijle wegen met vele diepe kuilen en sporen te loodsen. De afgronden waren stijl de weg vol grote keien. De assistent hing nu buiten de bus om te kijken hoeveel ruimte de chauffeur nog had of waar de grote keien lagen. Hij waarschuwde de chauffeur door hard de bonzen op het plaatwerk van de bus. Bij scherpe bochten sprong de assistent van de bus en ging voor de bus kijken hoeveel ruimte er nog was met her ravijn.

20-04 Banda naar Gomba

Klooster bezocht 5 dagen lezen van heilige boeken door 60 monniken en nonnen. 21-04 Gomba naar Pikey

Gaan in de richting van het klooster en nemen net hiervoor een afslag naar rechts een beetje bergafwaarts. Volgen vervolgens de kam omhoog door een prachtig op rododendron bos. Een aantal staan prachtig vol met bloesem in wit roze en knal rode bloesem. De bodem en bomen zijn bedekt met verschillende soorten mossen en alles heeft een sprookjesachtige aanblik. Op de bodem vind je veel kleine paddestoeltjes en paarse en witte bloementjes. Elke keer als je van de schaduw in de zo'n liep rook je een hele frisse denne geur. Het was sterker dan ik ooit tevoren had geroken. Zou willen dat ik het het je kon laten ruiken maar dit gaat helaas niet schrijvend.

We hielden pauze bij een paar kleine huisjes op weg baarde voortop van Peakey. Een oud echtpaar woonde hier met prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen aan de horizon. De man vroeg ons om een verrekijker maar helaas hadden we deze geen van allen bij. In verband met het gewicht had ik zelf mijn 70-200mm lens thuisgelaten. Deze diende tijdens voorgaande reizen nog vaak als verrekijker. Ergens miste ik de lens erg en ook de 14mm groothoeklens maar deze was zelfs nog zwaarder. Met de 28 1.8 en de 85 mm 1.8 ben ik al redelijk divers voor zowel landschap als portretten.

Na de noodlesoep gingen we weer op weg want het was vanaf hier nog 700 hoogtemeters klimmen. Et pas vervolgde zich door het prachtige bos met hogerop zo nu en dan een open plek met gras vol met de kleine gele bloementjes. Het uitzicht nam nu toe met elke pas stappen die je zetten en langzaam aan ontstond er een langgerekte groep aan besneeuwde hoge toppen aan de horizon. De toppen waren allemaal tussen de 6000 en 8000 hoogtemeters. We zochten aan de horizon of de Mountain Everest welke duidelijk zichtbaar zou moeten zijn vanaf de top, al te zien was. Helaas en zoals te verwachten was, was het te bewolkt om Mount Everest te zien. We besloten af te dalen naar de lager gelegen Lodge en morgenochtend om 4 uur te vertrekken om zonsopgang vanaf de top te zien. Waarschijnlijk zou het dan helder zijn. En zouden we wel de 8000 meter hoge toppen van de Himalaya kunnen zien.

22-04 Pikey to Saleri 23-04 Saleri to Necha

Deze dag duurde langer dan verwacht. We volgden een kleine 2 uur de weg in zuidelijke richting en daalden gelijkelijk af. Ik was het lopen op de weg na een tijdje redelijk beu dus wanneer er een tractor met aanhanger ons inhaalde besloot ik achterop te springen en een stukje mee te liften. Bij het naderen van de rivier de Solu Khola gingen we van de weg af en staken de rivier over met een brug. We klommen gelijkelijk en we volgden de helling van berg naar berg tot we bij de een dorp kwamen in een vallei met prachtige uitgestrekte weilanden kwamen met mais en graan. We klommen verder tot aan een kleine pass met een aantal huizen. Ook hier kregen we veel aandacht van de locale bevolking en iedereen kwam kijken welke buitenlanders in het dorp verschenen. 24-04 Necha: markt en bruiloft feest

De marktdag begon al vroeg met het doden en slachten van meerdere varkens en buffels. Rohit en ik gingen al vroeg op weg om dit te bekijken. De varkens werden in het hard gedood met een scherpe stok. Schoongemaakt door er brandend stro over te gooien en de huis vervolgens schoon te krabben met kleine scheermesjes. Nadat ook de buffels gedood waren werden de stukken en beenderen vlees naar het verder gelegen slachthuis gebracht om te verkopen. Langzaam werd ook de markt opgebouwd wat inhield dat verkopers hun waren op de grond uitspreiden en er een zeiltje boven spanden. Er kwamen mensen naar het slachthuis om vlees te kopen wat ter plekke met bot en al in stukken gehakt werd. De organen en alle delen van het dier werden verkocht.

Ik bezocht een feest van een bruiloft welke de dag ervoor had plaatsgevonden. Het meest interessant is het trouwen zelf en waarschijnlijk zal ik nog een bruiloft bezoeken in Kathmandu de da voor vertrek naar Nederland. Volgens traditie komen er verspreid over de gehele dag gasten die het echtpaar een tika geven van rode rijst en het paar geld overhandigen. Het echtpaar zit naast elkaar op een stoel en er word weinig gesproken. Het is een huwelijk waarbij de bruid en bruidegom zijn uitgehuwelijkt door hun familie. Beide kennen elkaar dus slechts een aantal dagen. Ook ik overhandig hen een tika en geef geld. Vervolgens worden we uitgenodigd in de keuken om Dal Bhat te eten. In de ochtend zijn er twee geiten geslacht en dus is een gedeelte van de maaltijd de in stukken gehakte geiten. Je moet oppassen met eten aangezien er overal verspreid stukken en splinters bot inzitten. Na de maaltijd zijn we nog een tijdje op de binnenplaats van het huis en ik fotografeer andere gasten welke arriveren en hun huwelijk vereren. Rohit legt nog een verbinding van elektriciteit draden aan om ook verlichting in een ander huis te hebben van een zonnecel op het dak. We vertrokken en op weg terug stopten we op de marktplaats waar langzaam aan de markt werd afgebroken. Het eerst nu snel donker en na de Dal Bhat en een paar glazen raksi was ging bij mij het kaarsje uit. De vele indrukken vanaf het slachten in de vroege ochtend en de overvolle markt waren intensief geweest. 25-04 Necha: Geit offer bij Hindu tempel en bezoek aan Rohit zijn schoonfamilie

In de ochtend voor ontbijt bezoeken we het offeren van het bloed van de geit in een kleine tempel. De tempel ligt een stuk lager onder het marktplein. De zon word snel sterker en het is opnieuw warm. Daar aangekomen is de geit inmiddels gedood en de romp ligt los van de kop in de tempel om het bloed eruit te laten lopen. Er zijn een aantal goden afgebeeld en er hangen vlaggen in de tempel. De geit wordt na een tijdje meegenomen naarder huis van de oom van Rohit om verder geslacht en schoongemaakt te wordenZ het bloed blijft achter op de vloer van het kleine tempeltje.

We bezoeken familie van Rohit in de lagergelegen huizen. Eerst ben ik bij het huis van zijn oom waar de geofferde geit geslacht wordt om een paar uur later al gezamenlijk te eten.

Hierna bezoeken we het huis van zijn tante en op de weg hierna toe helpen we de dragers welke hout brengen naar het huis van zijn tante om een keuken uitbouw te gaan maken. Ik maak portret foto's van dragers en van de familie. Iedereen is enthousiast zijn of haar foto terug te zien en niemand heeft hier in het dorp nog bezwaar gemaak om gefotografeerd te worden, wat erg ongewoon is.

Rust in de middag wanneer het zo warm is bij de familie. Iedereen doet het rustig aan en het is typisch Nepalees om in alle rust gewoon met elkaar te zitten en soms wat te praten. Ik denk terug aan Cuba waar het heeste deel van de dag ook rust genomen wordt.

In de namiddag maken we een wandeling omhoog naar de schoonfamilie van Rohit. Het is een arme familie maar ondanks dat hebben ze een mooi traditioneel huis, akkers om hun huis om groenten en graan te verbouwen en hebben ze een buffel en een aantal geiten. Ik wordt door een van de dochters met veel enthousiasme meegenomen naar twee jongen geitjes en voor ik het weet wordt het me in hand gegeven en lacht iedereen vrolijk. De geitjes zijn pas een maand oud. Ook deze familie is erg trots op hun buffel omdat deze hen melk en yoghurt geeft en tevens gebruikt wordt bij het ploegen van de akkers.

We krijgen rijstepap te eten welke net zoals de thee en koffie erg zoet is door het toevoegen van de vele suiker. Ondanks dit is de rijstepap erg lekker en vult als een bom. De kom me aardappel curry is te veel en aangezien ik deze nog niet aangeraakt heb kan ik deze zonder probleem teruggeven.

Na de maaltijd vertrekken we voor onze wandeling in het bovengelegen bos en de dochter gaat mee. Het is ongewoon hoe makkelijk de vrouwen hier in de bergen lopen en soms wordt ik uitgedaagd om omhoog of omlaag te rennen wat gelukkig geen probleem is. Sinds mijn 6de ren ik al in de bergen rond wanneer we met het gezin op zomervakantie waren.

We bereiken snel de top van de kam vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de valleien in de zuidelijke richting achter de berghelling van Necha. We volgen de kam en gaan een grot in welke we onderweg passeren. Verderop laat Rohit en kloof zien waar onder de begroeiing een prachtige rots zit. We speculeren met drieën over hoe we toeristen naar Necha kunnen krijgen en onder andere hier kunnen laten wandelen, klimmen, kennismaken met de cultuur en Nepalese keuken. Rohit en ik beklimmen wat stukken en ik zie een heel touwparcours voor me met abseil en touwen over de kloof. We besluiten af te dalen en met een omweg naar het huis van Rohit zijn schoonouders terug te gaan. Hier aangekomen worden we uitgenodigd hier te slapen waarmee ik instem. Het is een erg gastvrij gezin en een mooie ervaring.

Rohit en ik krijgen benende een kamer toegewezen. Hij praat met zijn schoonmoeder en ik kijk in de keuken hoe de jongste dochter Dal Bhat klaarmaakt. Ondertussen wordt ik door beide dochters en zoontje ondervraagd over wat ik van Nepal vind en de verschillen met mijn land. Het is altijd moeilijk uit te leggen waar je vandaan komt en tegelijkertijd een arm gezin wat in de bergen woont niet in verlegenheid te brengen door te vertellen over de rijke en luxe wereld waar ik vandaan kom. Ik verteld dat wij ook veel koeien en kippen hebben en het land waar ik vandaan kom vlak is en relatief veel meer inwoners heeft dan Nepal. Het eten smaakt goed maar is opnieuw te veel. Voordat we gaan slapen word er nog wat nagepraat en ik bekijk alles op een afstandje. 26-05 Necha: wandeling in de bossen boven Necha aan de westzijde 27-04 Necha: bezoek aan Rohit zijn schoonfamilie en wandeling aan de oostzijde in het bos boven Necha

In de loop van de ochtend na twee zoete bakken melk koffie vertrekken we omhoog naar het huis van zijn schoonfamilie om daar te ontbijten en een wandeling te maken aan de oostzijde van de helling van Necha. 28-04 terugtocht van Necha naar Okhaldonga

Om 7 uur ontbeten we en begonnen aan onze teruchttocht naar Kathmandu. Morgen zouden we de bus nemen in Okhaldonga. Om in Okhaldonga te komen daalden we af in westelijke richting vanuit Necha. We liepen nog wel een uur in gebied wat allemaal bij Necha hoorde maar kwamen slechts enkele huizen tegen. Na een tijdje volgden we de onverharde weg omhoog naar het dorpje Gieira. Van hieruit daalden we af om vervolgens aan onze laatste klim te beginnen voordat we konden afdalen naar de vallei van Okhaldonga.

We naderden Okhaldonga rond half 4. Okhaldonga was verspreid over de vallei en verschillende bergen. Hier was ook het district hoofdkwartier en een moderner ziekenhuis. We verbleven in een betonnen gebouw met meerdere verdiepingen. Ook de UN welke ons gedurende de dag in twee jeeps gepasseerd waren verbleven hier. Voor Dal Bhat maakten we een praatje en kwamen te weten dat beide jeeps vanuit de zuidelijker gelegen Terrai kwamen. Beide voerden een project uit waarbij bewoners van dorpen en steden gecontroleerd werden of zij de benodigde inentingen wel hadden kregen en zo nodig de mensen inenten. 29-04 Met de bus van Okhaldonga naar Kathmandu

De bus vertrok al om 7 uur dus we besloten onderweg tijdens de eerste stop na een dik uur vegetarische momo's als ontbijt te nemen. We daalden de eerste twee uur gelijkelijk af en volgden de rest van de morgen de rivierbedding. Van het eerste stuk was zelfs een gedeelte geasfalteerd. De rivierbedding daar en tegen was vol met grote keien. Aan boord waren de gebruikelijke taferelen met kippenei oude vrouwtjes welke in de overvolle bus plaatsnamen op de bodem van de bus en vervolgens ziek werden. Verassend was de bruid en bruidegom die plaatsnamen in de bus. De bruidegom zat ver achterin en namen plaats op een stoel. De bruid had helaas geen stoel meer en nam halverwege de bus, in het gangpad plaats op een van de krukjes. Later hoorde ik dat mensen in de bus hadden gezegd dat ze samen op een stoel moesten gaan zitten. Ze zei zou dat ze niet bij hem wilde zitten. Naar alle waarschijnlijkheid waren ze uitgehuwelijkt door hun familie en moesten ze hierom nog erg aan elkaar wennen.

We reden veel in de rivierbedding maar zo nu en dan konden we stukken rijden op de nieuwe weg. Deze eerst onder leiding van Japannezen door Nepalezen aangelegd en was bijzonder goed. Grote viaducten en hoge muren gemetseld van ronde rijst keien, om de aardverschuivingen in het regen seizoen, de monsoen, tegen te gaan. Na twee jaar werk zal het nog meer dan een jaar duren voordat de weg af zal zijn. 30-04 Kathmandu 01-05 Kathmandu 02-05 op weg terug van Kathmandu naar Nederland

Nepal Mustang trekking

in , ,

[iframe src="http://pimhorvers.viewbook.com/permalink/688776/537082c9342d93" width="100%" height="550"] 2-04 Bus ride from Kathmandu to Beni.

Een lange dag in de bus. Ik ben weer erg verbaasd over hoe de mensen hier leven. Soms in bouwvallige hutjes met akkers langs de weg en soms in prachtige kleurrijke huisjes met versieringen welke vaak gerelateerd zijn aan het Hindu geloof.

Beni een typisch bazaar plaatsje waar de vele winkeltjes aan de hoofdweg grenzen. We sliepen met de vele andere bus reizigers in een heel basic hotelletje wat niet bepaald schoon was.

3-04 Bus ride from Beni to Kagbeni

Blij om te vertrekken uit Beni voor de lange bus rit over de erg slechte weg vol kuilen en modder. Onderweg stonden we twee keer in ene file. Eerst omdat onze achteras van de bus kapot was. De assisterende jongen van de bus besloot een half uur terug te rennen met het onderdeel en kwam liften met een jeep terug met het gerepareerde onderdeel. Nadat dit bevestigd was vervolgden we onze weg. Opnieuw moesten we stoppen omdat er een stuk voor ons een andere bus kapot was gegaan. En uur verder was ook dit probleem verholpen en bereikten we rond 4 uur Kagbeni. 4-04 Kagbeni van Samar

Na ontbijt om 7 uur begonnen we om 8 uur met lopen. We volgden de weg naar Kalobhir waar we gepland hadden thee te drinken maar de lodge van helaas gesloten. We vervolgden onze we naar Tange over de grind weg en vonden eindelijk een thee huis rond 11 uur. In de namiddag namen we lunch in Chhusang voordat we aan de klim begonnen. We staken een rivier over naar Chele en we twijfelde of we verder zouden gaan naar Samar omdat het al na 2 uur in de middag was. De klim was van 2810 naar 2810 meter. Omdat we ons goed voelden wilden we zo ver mogelijk lopen zodat we zo veel mogelijk tijd zouden hebben in de meer hoger gelegen delen welke erg interessant zouden zijn met veel kloosters en chortens. Er was wel een probleem in verband met de hoogte omdat het volgende dorp Samar op 3660 meter ligt. Het was een lange dag lopen in de zon en ik deed het rustig aan omdat mijn hartslag door de hoogte al snel omhoog liep. Anne en Rohit gingen voorop en nadat we arriveerde bezochten we een boeddhistisch klooster en ik ging in mijn eentje naar een uitzichtpunt op de top. Ik keek uit over het dorp en de valei en er was een grote chorten. Op de weg terug in het dorp vond ik een herder die op terugtocht was met een kudde Karsmire geiten. 5-04 Sama to Gilling, lunch in Sangboche We hebben de grot van Guru Rimpoche bezocht waarvoor we stijl af moesten dalen. Hierna klimmen in de warmte voor de lunch in Sangboche. In de middag gingen we de eerste 4000 meter pas over om in Gilling uit te komen. We bezochten het klooster wat geheel recent opnieuw geschilderd was. Er was een tweede klooster waar alleen mannen in mochten was ook de beschermende goten en aan andere kant de goede boeddha's. 6-04 Gilling to Charang, lunch in Gami

We vertrokken opnieuw na om 7 ontbeten te hebben. 2 chapati en een omelet met groente. Nadat we Gilling uit zijn gelopen treffen we een herder met een kudde cashmir geiten die de elfde richting op gaat. We moesten 500 meter klimmen in de warme ochtend zon en er was nog geen wind, dus extra warm. Het laatste stuk ging gelukkiger makkelijker. Een geleidelijke afdaling bracht ons in Gami waar ik bij aankomst besloot meer foto's te maken. Later kwam ik ook bij de Lodge aan waar we in de zon eerst thee dronken. In de middag liep ik alleen weg, nadat we langs de langste mani muur kwamen, van het pad om een aantal hele oude chortens te fotograferen in een erg indrukwekkende vallei. Later kwam ik weer bij Anne en Rohit uit om opnieuw een klim van 500 meter te maken over de tweede 4000 meter pas. Op de pas maak ten we wat foto's en daalde vervolgens gelijkelijk af naar Charang. Ik had eerder een panorama gezien van het dorp en ging opzoek naar dezelfde locatie maar dit bleek moeilijker dan verwacht. Op het dak van onze Lodge vond ik uiteindelijk met groothoek een prachtig uitzicht op het paleis van de koning, die inmiddels in Lo Mantang verblijft, en het klooster. We bezochten het paleis wat erg oud en bouwvallig was. Helaas moesten we wachten op de sleutel aangezien de monnik net vertrokken was naar Marang vertrokken omdat daar overleden was en hij hier een ceremonie voor moest houden. In de tussentijd klom ik gevolgd door Rohit omhoog via de resten van de muur van het oude paleis wat behoorde to the king of Mustang. Tegenwoordig woont de koning voornamelijk in Kathmandu en is slechts tijdens de warmere zo er periode in Lo-Mantang. Na een uur of twee kwam de monnik met de sleutel en bezochten we eerst het klooster. In een ruimte lagen handgeschreven oude boeddhistische boeken opgeslagen. 1 van de boeken was ongeverfde. Meter bij een halve meter. Alle boeken waren beschermd met doeken en een houten voor en achterzijde. Helaas was het niet toegestaan foto's te maken. Na het klooster en het paleis werd het koud en donker en zijn we gaan eten en slapen. 7-04 Charang to Lo-Mantang (halve dag) Op de weg naar Lo-Mantang liep ik veel alleen en luisterde naar muziek. We kwamen langs een grote chorten waar ik met een grote boog omheen liep om zo met de 80 mm mooie foto's kon maken. Er stonden een aantal mensen naast de chorten zodat je goed kon zien hoe hoog en groot de chorten is. De route bracht ons naar Windy pass welke zijn naam eer aandeed aangezien we bijna omver vielen zo sterk was de wind. We maakten snel een foto en besloten af te dalen naar de vallei van Lo-Mantang. Het eerste stuk van de afdaling vloog het stof en zand ons om de oren en ademen door je mond zorgde ervoor dat je hele mond vol zand zat. We daalden een stuk af en vonden een beschutte plek om even pauze te houden en wat te drinken. Ik had nog een zak met gepelde pinda's waar we wat van aten en Anne had nog wat gedroogde appels uit Marpha waar we stopten tijden de bus rit. Marpha heeft een grote appel plantage en een kleine fabriek waar ook appel brandy wordt gebrouwen. Tijdens de afdaling hadden we tellens een ander zicht op Lo-Mantang en de vallei.

Aangekomen in Lo-Mantang bekeken we de prachtige chortens voordat we naar onze Lodge gingen. Helaas bleek hier niet de beloofde warme douche te zijn. Er was zelfs nergens stromend water in heel Lo-Mantang. Er bleek een aanvoer of stroom probleem te zijn. Ik wilde sokken en mijn trekking shirt wassen dus er zat niets andere op dan dit in het modderige stroompje te doen wat door het dorp heen liep. De mensen uit het dorp gebruikten dit ook voor afwassen en kleding. Afhankelijk van de plek in het dorp waar je het stroompje gebruikte kreeg je modderig of vies gebruikt water. Later bleek ook dat er hogerop ook dode dieren in de rivieren lagen dus dan weet je genoeg over de kwaliteit van het water.. Net toen ik mijn kleding aan het wassen was kwam er een Nepalese jongen even zijn voeten wassen net voor mij in het beekje haha. Er was gelukkig een goede waslijn op de binnenplaats waar het een beetje beschut tegen de middagwind met een hoop stof, beschut kon hangen.

Na het wassen van de kleding en de lunch bezochten we het paleis paleis van de koning wat erg vervallen was maar opnieuw een prachtige gebedsruimte had. Er was tevens een groot klooster complex waar meerdere ruimtes waren met onder andere een altaar en opnieuw prachtige schilderingen van de kwade en de bescherm goden afgebeeld waren. 8-04 Lo-Mantang Vally: To Jong cave and Choser monastery

Na veel overleg besloten we toch niet te paard verder de vallei in te gaan maar te voet. Dit bleek achteraf een hele goede keuze want we kwamen door het wandelpad te volgen door meerdere kleine dorpjes waar de mensen heel primitief leefden en overal de aanwezigheid van het boeddhistische geloof met chortens, gompas, gebedsmolens en mani stenen waarop de heilige mantra (tekst) 'Om mani padme hum' geschreven staat. Over de betekenis hiervan is veel te lezen en de tekst heeft vele verschillende betekenissen.

Verderop in de vallei bezochten we de indrukwekkende Jong Cave waar vijfentwintighonderd jaar geleden en zelfs opnieuw nog recent na de religieuze invasie door de Chinezen in Tibet in 1959, Tibetanen hebben gewoond.

Een klein stuk terug in de vallei vind je het Choser klooster. Hier deed de aanwezige monnik zijn gebed met het gebruikelijke vinger knippen en het luiden van de kleine bel om de gebedsdelen af te sluiten. Hij las zijn gebed hardop uit een in de breedte gedrukt boek. Gisteren zag ik de grote stempels in het museum in Lo-Mantang waarmee de boeken honderden jaren geleden gedrukt werden. Het was erg indrukwekkend opnieuw de boedistische afbeeldingen. Op de muren te zien maar nu nog indrukwekkender aangezien er daadwerkelijk een gebedsritueel plaatsvond.

We liepen via de grindweg terug naar Lo-Mantang waar we de dag met een Dal Bhat afsloten. 8-04 Lo-Mantang to Yura and lunch in Dhi 9-04 Yura round to Tashi Cave, Luri Gumpa and back via Ghara.

Na het ontbijt gingen we op weg aan andere zijden dan we de dag ervoor aangekomen waren in Yura. We volgden de rivierbedding waar Rohit ons over de vele fossielen vertelde welke in het donker zwarte gesteente gevonden kan worden. Natuurlijk ging ik op zoek en vond een tweetal fossielen.

Na een uur of twee kwamen we bij de stijle klim naar de Tashi Cave aan waarin zich een half opengebroken chorten bevond. Deze was ooit geopend om te kijken wat zich aan de binnenzijde bevond. Naast de chorten was van stenen een bak gemaakt waarin zich de heilige geschriften bevonden welke eruit waren gehaald. Ik keek met verbazing hoe zo'n schat aan culturele en religieuze waarde hier zo werd blootgesteld aan weer en wind en niet ergens veilig in een museum bevond. Rohit legde opnieuw uit dat zeker boeddhisten geloven in het herboren worden en dit geld ook voor alle materialistische dingen. Ook de duizend jaren oude schilderingen waren weer prachtig maar ook deze waren aan het vergaan. Rohit zei hierover dat wanneer de schilderingen zouden vergaan dit geen probleem was want dan zou er altijd weer een gelovige komen en deze opnieuw schilderen. Met name het plafond van de grot had prachtige schilderingen.

De Luri Gumpa en het nabij gelegen kleine klooster welke we later bezochten waren prachtig. In een ruimte in de grot was ook een klein museumpje ingericht waar oude maskers voor festivals bevonden en ook een gedroogde hand die ooit van een vrouw was afgehakt als een offer aan de goden en opgeborgen was in de grot.

Op de weg naar de Luri Gonpa heb je een prachtig uitzicht op imposante vrijstaande rotstorens. 10-04 Yara to Tange with lunch stop at the river in Deh Khola.

Opnieuw een lange dag met beginnend een lange klim naar een pas van 4000 meter en vervolgens een stijle afdaling door kloven waar een enorm harde wind doorheen waaide. Beneden in de vallei staken wen de rivier over en stopten voor lunch bij het enige hutje dat we hier aantroffen. De vrouw die hier voor ons kookten had een ontstoken knie en wij gaven haar advies en medicatie tegen de ontsteking.

We vervolgden onze weg naar opnieuw een klim over een 4000 meter pas waarna we naar een plateau afdaalden vanwaar het pad ons naar Tange bracht. 11-04 Tange to Chusang with packed boiled potato lunch

De langste dag met eerst de laatste 4000 meter pass en dan een lange afdaling met enkele klimmetjes via bergruggen omlaag naar Chusang. Lopend net onder de toppen van de bergruggen was er geen uitzicht dus klom ik regelmatig naar een hoger punt om de stijle wanden en torens in deze prachtige aarde kleuren te bewonderen en fotograferen. 12-04 Chusang to Jomsom with lunch stop at Kagbeni

Met de lange afdaling gisteren kreeg Rohit pijn in zijn knieholte. Anne was erg moe en aangezien we een trekking van 13 dagen in 10 dagen hebben gedaan os dit niet erg vreemd. Beide besloten dus met de bus naar Jomsom te gaan. We ontbeten eerst gezamenlijk om half 8 waarna ik begon te lopen. Zij namen mijn grote rugzak mee in de bus zodat het voor mij een stuk meer ontspannen lopen zou zijn. De lucht was gelukkig een stuk helder na het bewolkte weer met sneeuw van gisteren. Ik besloot de weg te volgen tot Kagbeni, wat de snelste weg was. Tijdens het lopen gingen mijn gedachten uit naar alles wat ik thuis had achtergelaten en voelde me niet zo verbonden met het landschap en de mensen die ik onderweg ontmoete als de afgelopen dagen welke erg indrukwekkend waren geweest. Onderweg werd ik gepasseerd door een Jeep waar tot mijn verbazing Rohit en Anne in zaten. De Jeep stopte toevallig omdat er iemand in wilde stappen. Ik rende ernaartoe en Johit vertelde me dat de bus kapot en dus een gedeelde jeep met anderen Nepalezen de enige overige optie van vervoer was. Onderweg had ik een goed uitzicht over de brede rivier bedding van de Kali Gandaki Nadi Vally en de vele kloven en rotstorens in het landschap. Naarmate de ochtend vorderde nam de hei en bewolking toe waardoor mijn camera voor het eerst voornamelijk in mijn tas bleef. Dit kwam niet slecht uit aangezien ik aan mijn laatste geheugenkaartje begonnen was wat maar 4gb was. De overige 32gb, 2x 16gb In Kagbeni aangekomen nam ik na de lunch de brug naar de overkant van de rivier. Hier liep een alternatieve wandelroute richting een kleiner dorpje ??????. Hier zou ik opnieuw de rivier oversteken om de kortste route naar Jomsom te nemen.

Ik liep niet graag over de weg en gelukkig was er al eerder een oversteek mogelijk over een paar boomstammen naar een klein pad aan de overzijde van de rivier tot aan Kagbeni. Hier aangekomen at ik een lokaal brood met pittige chilicurry in het Yakdonalds, niet te verwarren met Macdonalds. Aan de rivierdijken sprak ik met Hindu pelgrims welke hier de heiligenrivier bezochten, zich hier in wasten en offers brachten aan hun goden.

Mijn plan was hier de overzijde van de roker te volgen maar helaas bleek aan de overzijde van de brug bij Kagbeni geen pad verder de vallei in te zijn. Ik zag een stuk verderop een boomstam over een deel van de rivier liggen waar ook een pad bergafwaarts in de vallei starte. Opnieuw bleek het een teleurstelling want de rivier bestond hier drie delen en slechts ver twee delen lag hier een boomstam. Geen boom jn de buurt en de rivier was hier erg diep en stroomde hard. Te veel risico met mijn camera's om over te steken en onder water te belanden. Ik vervolgde dus maar de weg

Uiteindelijk net voor donker in Jomsom trof ik Anne en Rohit zoals afgesproken aan bij de Snowpand Lodge tegenover het kleine gravel vliegveld van Jomsom. Rohit stond me al op te wachten op het balkon. Ik kocht een biertje en een zak met gedroogde appels. De Lodge was erg mooi en eindelijk weer eens een schoon laken om onder te slapen. Na Dal Bhat ging ik direct naar bed want ik was gesloopt van de uit de hand gelopen tocht van vandaag.

 

14-04 Bus from Pokhara to Kathmandu (Geschreven op 14-04 in de bus)

Vanmorgen eerst in de verkeerde bus en net optijd overgestapt. Allemaal weer echt Nepalees dus en Rohit zegt de hele dag 'Nepali system' en ik herhaal soms de woorden tegen Anne, 'what can we do?' zoals onze gids van 2012, Ridar telkens zei als hij iets niet opgelost kreeg.

Onze gids Rohit heef erg hard gewerkt en regelt meer dan noodzakelijk. Slimme deals en kortingen, ijverig in de keuken, regelen van de water voorziening op het dak, ongelofelijk. Hij bleef goed bij ons op de spannendste momenten en laat ons verder ook lekker alleen lopen. Het belangrijkste misschien nog wel is dat hij bijna altijd vrolijk en opgewekt is wat met zijn brede glimlach erg aanstekelijk is.

Ik heb tijdens de trekking veel alleen achterop gelopen om de tijd te nemen om ook te fotograferen zonder dat ik iedereen ophoud. Natuurlijk al weer te veel foto's en ben benieuwd naar het aantal wanneer ik ze straks aangekomen in Kathmandu in Aperture zal laden. Vooral ben ik benieuwd naar hoe de foto's op een groter scherm overkomen.

 

 

Video ' A journey through in Nepal ' (2012)

in , ,

Traveling through Nepal and the Kangchenjunga trekking In between working as a HRM, having photography projects and keeping fit with sports I have been working on a short movie about the trip a did last November 2012 to Nepal. In the blog I already and will put even more images and stories up about the trekking I did with a few friends to Kangchenjunga area. Las few week I have been writing the stories day by day and put them on the blog with my good friend and artist Wilfried van den Boorn. Check out his website to see his amazing still life painting at "www.wilfriedvandenboorn.nl":http://www.wilfriedvandenboorn.nl . When we are finished there wil be a ebook published as an itinerary of the Kangchenjunga trek including advise on the route for future travelers. It is a great trek for those who like a basic and remote adventure in the himalayan mountains. Hope you enjoy the video, all comments welcome!

[iframe src="//player.vimeo.com/video/61873444" width="600" height="450" frameborder="0" webkitallowfullscreen mozallowfullscreen allowfullscreen></iframe]

 

A part of the story of the Kangchenjunga trekking

in , ,

28-01-2013Day 12 of the Kangchenjunga trekking

11-11 From Kambachen to Ghunsa

During the night one of us woke up a few times because of rats on his sleeping bag. An early start can be hard but also brings the most beautiful morning light in the village for photography. Kambachen is surrounded by high Himalayan mountains that lead up to more than 7000 metres. The early morning and late afternoon views are quite spectacular. You can see smoke starting to come through the holes in the roofs and the shepherds leaving their houses to take their yaks to different places. Yaks are the main way to transport daily requirements like clothing and food from one village to another. Yaks also provide fuel for the stoves as people in the villages above the tree line have no fire wood to use for cooking. They gather the yak dung (shit), dry it and burn it in their stoves. To Kambachen or to return from Kambachen to Ghunsa you can choose to take the left trail or the right trail. Both lead over treacheous terrain and they both finish at Kambachen. Depending on erosion and the state of the trail you have to make your best choice. We were advised to take the same route back as we came up. Back in the lodge at Ghunsa, we found out it was the first day of the Diwali festival also known as 'Deepavali' or 'Tihar'. This Hindu festival takes up to five days of singing and dancing and is also called the festival of lights. Diwali involves the lighting of candles or small clay lamps filled with oil to signify the triumph of good over evil. These lights are kept on during the night and one's house is cleaned, both done in order to make the goddess Lakshmi feel welcome. Firecrackers are burst because it is believed that it drives away evil spirits. During Diwali, all the celebrants wear new clothes and share sweets and snacks with family members and friends. The festival starts with Dhanteras on which most Indian business communities begin their financial year. The second day of the festival is called the Naraka Chaturdasi. Amavasya, the third day of Diwali, marks the worship of Lakshmi, the goddess of wealth. The fourth day of Diwali is known as Kartika Shudda Padyami. The fifth day is referred to as Yama Dvitiya (also called Bhai Dooj), and on this day sisters invite their brothers to their homes. Diwali marks the end of the harvest season. Farmers give thanks for the bounty of the year gone by, and pray for a good harvest for the year to come. In the evening dancing and singing took place in the courtyard of the lodge. Inside we enjoyed some Raksi and Tongba. You can find both drinks in some of the villages where the local people make them. Raksi is a sort of strong wine. Raksi is Nepalese drink made from different grains. First, grain is cooked, then cooled down, and mixed with yeast and kept in a basket maintaining a constant temparature for some days. Then it is kept in the pot, made from clay, and it is known as 'Jad beer'. Then the Jad is distilled in a process called paini. The distilled product is known as "Raksi". Tongba is a millet-based alcoholic beverage found in the far eastern mountainous region of Nepal and the neighbouring Darjeeling and Sikkim. It is the traditional and indigenous drink of the Limbu people of eastern Nepal. To Limbus Tongba is like what Sake is to Japanese, Vodka to Russians and Wine to French. Tongba is culturally and religiously important to the Limbu people of far eastern Nepal. It is consumed in a unique way: the fermented millet is put in a container, also traditionally called a Tongba, and boiled water is poured in it to the brim. It is then left undisturbed for about five minutes. Once the five minutes has passed it is ready to drink; a fine bamboo straw with a blind end, but perforated on the side to act as a filter, is inserted into the container to suck out the warm water and alcohol from the millet grains. More hot water is added as the tongba becomes dry, and the process is repeated until the alcohol is exhausted. In the Diwali festival everyone is invited to take part. This involves drinking, clapping your hands and dancing. At the end giving a small donation for the local community. During the night local groups come and go to celebrate even when all people in the village are asleep. Finaly they get some food and drink and a place to rest.

 

13-01-2013

Day 10 of the Kangchenjunga trekking

9-11 From Selele to Ghunsa

It was a hard cold night the four of us sleeping on wooden boards. Because of this waking up at 6.30 was no problem but getting out of the warm sleeping bag really was. While having the breakfast as usual we are all looking forward to descent to the Ghunsa Khola valley where we would find plenty of choice for breakfast, lunch and dinner. But still no Pringles for one of our team members who was looking for them all the way. Last days were tough so we needed to recover and regain strength again. We crossed some more passes, each of them about 4000 meters high. After the last pass we started descending through beautiful rhododendron forests. The last bit before the final descent was a bit tricky because a supply tube to the local water power plant was broken and the spill of water formed a massive layer of ice on the trail. We arrived at Ghunsa after a half day of pretty easy walking. Everyone arriving at Ghunsa will enjoy the luxury of choice for food and drinks. To enjoy the sun in Ghunsa you should be aware that at this time of the year the sun hides early behind the mountain range. In the afternoon we took a stroll to the Cho Gheling Gompa. The ceremonial prayer room of the Gompa was closed but we were able to take a look inside through the hatch at the top of the stairs. It was a beautiful and very colourful sight. Thankas were hanging on the walls, prayer books wrapped in silk cloth were stacked away in open cupboards and several bronze statues were displayed on a small altar. Back in the lodge we found out it was the first day of the Diwali festival also known as 'Deepavali' or as the Nepali people say 'Tihar'. This Hindu festival, also known as the festival of lights, consists of up to five days of singing and dancing. Diwali involves the lighting of candles or small clay lamps filled with oil to signify the triumph of good over evil. These lights are kept on during the night and one's house is cleaned, both done in order to make the goddess Lakshmi feel welcome. Firecrackers are lit because they are believed to drive away evil spirits. During Diwali, all the celebrants wear new clothes and share sweets and snacks with family members and friends. The festival starts with Dhanteras on which most Indian business communities begin their financial year. The second day of the festival is called the Naraka Chaturdasi. Amavasya, the third day of Diwali, marks the worship of Lakshmi, the goddess of wealth. The fourth day of Diwali is known as Kartika Shudda Padyami. The fifth day is referred to as Yama Dvitiya (also called Bhai Dooj), and on this day sisters invite their brothers to their homes. Diwali marks the end of the harvest season. Farmers give thanks for the bounty of the year gone by, and pray for a good harvest for the year to come. In the evening dancing and singing took place in the courtyard of the lodge. Inside we enjoyed some Raksi and Tongba. Both drinks are made by local people in some villages. Raksi is a type of strong wine. Raksi is Nepalese drink made from different grains. First, the grain is cooked, then cooled down, and mixed with yeast and kept in a basket maintaining a constant temperature for some days. Then it is kept in a clay pot, and it is known as 'Jad beer'. Then the Jad is distilled in a process called paini. The distilled product is known as "Raksi". Tongba is a millet-based alcoholic beverage found in the far eastern mountainous region of Nepal and neighbouring Darjeeling and Sikkim. It is the traditional, indigenous drink of the Limbu people of eastern Nepal. To Limbus Tongba is what Sake is to Japanese, Vodka to Russians and Wine to French. Tongba is culturally and religiously important to the Limbu people of far eastern Nepal. It is consumed in a unique way: the fermented millet is put in a container, also traditionally called a Tongba, and boiled water is poured in it to the brim. It is then left undisturbed for about five minutes. Once the five minutes has passed it is ready to drink; a fine bamboo straw with a blind end, but perforated on the side to act as a filter, is inserted into the container to suck out the warm water and alcohol from the millet grains. More hot water is added as the tongba becomes dry, and the process is repeated until the alcohol is exhausted. In the Diwali festival everyone is invited to take part. This involves drinking, clapping your hands, dancing and at the end, giving a small donation for the local community. During the night local groups come and go to celebrate even when all people in the village are asleep. At the end of the evening they get some food and drink and a place to rest.

 

03-01-2013 Day 9 of the Kangchenjunga trekking:

8-11 From Tseram crossing Sinelapche La and Mirgin La to Selele

Same rituals passed in the morning before our tough day going up across the passes to Selele started. When starting out the temperature was comfortably low so we could set off at a good pace. But after a while the sun got strong, the temperature rose and the terrain became even more steep. Everybody took his or her own pace because we all knew we had a long day ahead of us. It took us 4 hours to get to the first pass, Sinelapche La at 4666 meters. We didn't take a long time to enjoy the first pass and went straight on to the next one. At the next one our guide told us to take a break and eat something. He brought us some boiled potatoes to give us some more energy for the upcoming hours. On the way we learned that even for Nepali people a track like this can be hard and confront you with the risks and dangers of altitude sickness. We met the guide of the Austrian people who were crossing the passes also, and he told us he had to send back his best porters because he got altitude sickness. We felt sorry for him but we were happy to continue to Selele. At 13:00 hrs. we crossed the second pass at 4627 meters. We continued to the next and last pass for the day at 4615 meters where there was a sign saying Mirgin La! So strange because our information said it should be Selele La. Best not to believe every sign as a fact. Sometimes we experienced forms of nature that are really impressive. Seeing a halo around your shadow while alone in the Himalayan mountains is pretty impressive. The descent was long but arriving at Selele was beautiful. There was a little lake before Selele and the surrounding scenery was amazing. Selele itself was a primitive settlement consisting of a small bhatti and a tiny hut with two bedrooms. One of us tried the toilet and saw that some westerners find it hard to use a Nepali toilet and just shit anywhere on the floor. In places like this you will find yourself with other trekkers and their team members while eating supper in the small smoky dining room. So nice!

 

03-01-2013 Day 8 of the Kangchenjunga trekking:

7-11 From Ramche to Oktam and back to Tseram

Waking up was difficult at this altitude. It was freezing cold during the night (minus 6 degrees) in the room so getting out of bed during the night wasn't the best adventure. Every night one of us had to go out to take a piss but every morning we shared stories of the beautiful sky filled with stars. Early in the morning before breakfast we were lucky to see some blue sheep high on the rock face alongside the lodge. We took some photos just before the blue sheep went up further along the mountain ridge. For breakfast we had Tibetan bread and omelettes for a change and took off for Oktam. We followed the Yalung glacier beside the moraine going to the highest point of our trek, Oktam. The way to Oktam went gradually up but because of the altitude we had to take it slow. Every minute the view got better and better.....

Kangchenjunga trekking

in , ,

13-12-2012
Day 1 of the Kangchenjunga trekking: from Deorali to Porter Lodge in Simbu
31-10 Jeep ride and start of the first day of the trekking.

The next day we went on to Taplejung. Yesterday the driver frequently hung out of his window to check the rear tyre and today he decided to change it.

On the bus I met an interesting Nepali guy who was traveling to make a documentary about the role of the mother in the Nepali culture. He was also going in the same direction to Kangchenjunga. He started talking to me because of my Che Guevara cap and told me that he was a fan of Che. So we started talking about socialism and how social the people from Nepal are and the differences between Nepali and Western culture. He was very interested to know how the Western world works because next year he will start studying in London. His stories about Che and quotes of the movie 'Seven years in Tibet' kept me amused during the endless ride on the bus. Local transport can sometimes be rough but is the best way to learn about the people and culture and we all enjoyed it.

After 30 hours we finally arrived at Taplejung and we had a nice lunch. Here our guide decided we shold go the last bit to Deorali by jeep.

The jeep took us about 6 kilomiters from Taplejung, passing the airstrip from Suketar on the way. The jeep ride was as comfortable as always. The track was full of dry, hard mud so the jeep was shaking a lot. On some parts there was a lot of dust on the track so we had to close the window and it got pretty hot. But at least the view was really nice and a few times we could see the white peaks of the Kangchenjunga (8586m) and Jannu (7710m).
We finished our jeep ride in Deorali from where we could start the trek and walked up to Kesawa. It was a hot but great to walk through a green environment, we got some views and experienced some silence around us.
.............

India: On elephant safari at Wayanad wildlife park in the South

in , ,

13-12-2012

Traveling around in Kerala, India. Getting back on the bus again to go to Cochin but still enjoying the wildlife safaris of last few days in Wayanad National Park in Tholpetty, India. Amazing to see the Elephants in real life en their national environment!

During a one day trekking on the border of the wildlife park we climbed a bog hill and went to some cages on top of it. The loud noise lead us the way to a big cave where hundreds of bats where living. It was ver impressive to see and hear the bats hanging and flying around. The bad light made it unfortunately difficult to use a tele lens but my 85 1.8 made it work quit good.

(Photos taken at Wayanad wildlife sanctuary, Tholpetty range)

Read and see more on www.pimhorversphotography.com

Nepal: 30 hour local bus ride to Taplejung

in ,

15-11-2012
29/30-10 A report of the trip by bus from Kathmandu to Taplejung, the starting point of our Kangchenjunga (8586m) trekking.

Finally we arrived at Taplejung after a 30 hour bus ride. Yesterday we did 25 hours in a row after we took the night bus from Kathmandu and changed in Birtamod, near to the Indian border, to a local bus into the mountains. The ride was fantastic and beautiful and took us through the tea plantations of Ilam. The bus was from the 50's, with to many people in it and uphill it went like 5 km an hour. The old bus stopped at 7 in the evening because the driver didn't want to drive on in the dark on the small mountain road. We and the rest of the passengers slept in a local thea house that was very basic. The food, Dal Bhat, was good as always.