[iframe src="http://www.pimhorvers.nl/album/2014-nepal-necha" width="100%" height="550"] 19-04 Bus from Kathmandu naar Banda
Eerste stuk redelijke weg. Na Beni werd de weg erg slecht en moesten de chauffeur en assistent hard werken om de bus door scherpe bochten en stijle wegen met vele diepe kuilen en sporen te loodsen. De afgronden waren stijl de weg vol grote keien. De assistent hing nu buiten de bus om te kijken hoeveel ruimte de chauffeur nog had of waar de grote keien lagen. Hij waarschuwde de chauffeur door hard de bonzen op het plaatwerk van de bus. Bij scherpe bochten sprong de assistent van de bus en ging voor de bus kijken hoeveel ruimte er nog was met her ravijn.
20-04 Banda naar Gomba
Klooster bezocht 5 dagen lezen van heilige boeken door 60 monniken en nonnen. 21-04 Gomba naar Pikey
Gaan in de richting van het klooster en nemen net hiervoor een afslag naar rechts een beetje bergafwaarts. Volgen vervolgens de kam omhoog door een prachtig op rododendron bos. Een aantal staan prachtig vol met bloesem in wit roze en knal rode bloesem. De bodem en bomen zijn bedekt met verschillende soorten mossen en alles heeft een sprookjesachtige aanblik. Op de bodem vind je veel kleine paddestoeltjes en paarse en witte bloementjes. Elke keer als je van de schaduw in de zo'n liep rook je een hele frisse denne geur. Het was sterker dan ik ooit tevoren had geroken. Zou willen dat ik het het je kon laten ruiken maar dit gaat helaas niet schrijvend.
We hielden pauze bij een paar kleine huisjes op weg baarde voortop van Peakey. Een oud echtpaar woonde hier met prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen aan de horizon. De man vroeg ons om een verrekijker maar helaas hadden we deze geen van allen bij. In verband met het gewicht had ik zelf mijn 70-200mm lens thuisgelaten. Deze diende tijdens voorgaande reizen nog vaak als verrekijker. Ergens miste ik de lens erg en ook de 14mm groothoeklens maar deze was zelfs nog zwaarder. Met de 28 1.8 en de 85 mm 1.8 ben ik al redelijk divers voor zowel landschap als portretten.
Na de noodlesoep gingen we weer op weg want het was vanaf hier nog 700 hoogtemeters klimmen. Et pas vervolgde zich door het prachtige bos met hogerop zo nu en dan een open plek met gras vol met de kleine gele bloementjes. Het uitzicht nam nu toe met elke pas stappen die je zetten en langzaam aan ontstond er een langgerekte groep aan besneeuwde hoge toppen aan de horizon. De toppen waren allemaal tussen de 6000 en 8000 hoogtemeters. We zochten aan de horizon of de Mountain Everest welke duidelijk zichtbaar zou moeten zijn vanaf de top, al te zien was. Helaas en zoals te verwachten was, was het te bewolkt om Mount Everest te zien. We besloten af te dalen naar de lager gelegen Lodge en morgenochtend om 4 uur te vertrekken om zonsopgang vanaf de top te zien. Waarschijnlijk zou het dan helder zijn. En zouden we wel de 8000 meter hoge toppen van de Himalaya kunnen zien.
22-04 Pikey to Saleri 23-04 Saleri to Necha
Deze dag duurde langer dan verwacht. We volgden een kleine 2 uur de weg in zuidelijke richting en daalden gelijkelijk af. Ik was het lopen op de weg na een tijdje redelijk beu dus wanneer er een tractor met aanhanger ons inhaalde besloot ik achterop te springen en een stukje mee te liften. Bij het naderen van de rivier de Solu Khola gingen we van de weg af en staken de rivier over met een brug. We klommen gelijkelijk en we volgden de helling van berg naar berg tot we bij de een dorp kwamen in een vallei met prachtige uitgestrekte weilanden kwamen met mais en graan. We klommen verder tot aan een kleine pass met een aantal huizen. Ook hier kregen we veel aandacht van de locale bevolking en iedereen kwam kijken welke buitenlanders in het dorp verschenen. 24-04 Necha: markt en bruiloft feest
De marktdag begon al vroeg met het doden en slachten van meerdere varkens en buffels. Rohit en ik gingen al vroeg op weg om dit te bekijken. De varkens werden in het hard gedood met een scherpe stok. Schoongemaakt door er brandend stro over te gooien en de huis vervolgens schoon te krabben met kleine scheermesjes. Nadat ook de buffels gedood waren werden de stukken en beenderen vlees naar het verder gelegen slachthuis gebracht om te verkopen. Langzaam werd ook de markt opgebouwd wat inhield dat verkopers hun waren op de grond uitspreiden en er een zeiltje boven spanden. Er kwamen mensen naar het slachthuis om vlees te kopen wat ter plekke met bot en al in stukken gehakt werd. De organen en alle delen van het dier werden verkocht.
Ik bezocht een feest van een bruiloft welke de dag ervoor had plaatsgevonden. Het meest interessant is het trouwen zelf en waarschijnlijk zal ik nog een bruiloft bezoeken in Kathmandu de da voor vertrek naar Nederland. Volgens traditie komen er verspreid over de gehele dag gasten die het echtpaar een tika geven van rode rijst en het paar geld overhandigen. Het echtpaar zit naast elkaar op een stoel en er word weinig gesproken. Het is een huwelijk waarbij de bruid en bruidegom zijn uitgehuwelijkt door hun familie. Beide kennen elkaar dus slechts een aantal dagen. Ook ik overhandig hen een tika en geef geld. Vervolgens worden we uitgenodigd in de keuken om Dal Bhat te eten. In de ochtend zijn er twee geiten geslacht en dus is een gedeelte van de maaltijd de in stukken gehakte geiten. Je moet oppassen met eten aangezien er overal verspreid stukken en splinters bot inzitten. Na de maaltijd zijn we nog een tijdje op de binnenplaats van het huis en ik fotografeer andere gasten welke arriveren en hun huwelijk vereren. Rohit legt nog een verbinding van elektriciteit draden aan om ook verlichting in een ander huis te hebben van een zonnecel op het dak. We vertrokken en op weg terug stopten we op de marktplaats waar langzaam aan de markt werd afgebroken. Het eerst nu snel donker en na de Dal Bhat en een paar glazen raksi was ging bij mij het kaarsje uit. De vele indrukken vanaf het slachten in de vroege ochtend en de overvolle markt waren intensief geweest. 25-04 Necha: Geit offer bij Hindu tempel en bezoek aan Rohit zijn schoonfamilie
In de ochtend voor ontbijt bezoeken we het offeren van het bloed van de geit in een kleine tempel. De tempel ligt een stuk lager onder het marktplein. De zon word snel sterker en het is opnieuw warm. Daar aangekomen is de geit inmiddels gedood en de romp ligt los van de kop in de tempel om het bloed eruit te laten lopen. Er zijn een aantal goden afgebeeld en er hangen vlaggen in de tempel. De geit wordt na een tijdje meegenomen naarder huis van de oom van Rohit om verder geslacht en schoongemaakt te wordenZ het bloed blijft achter op de vloer van het kleine tempeltje.
We bezoeken familie van Rohit in de lagergelegen huizen. Eerst ben ik bij het huis van zijn oom waar de geofferde geit geslacht wordt om een paar uur later al gezamenlijk te eten.
Hierna bezoeken we het huis van zijn tante en op de weg hierna toe helpen we de dragers welke hout brengen naar het huis van zijn tante om een keuken uitbouw te gaan maken. Ik maak portret foto's van dragers en van de familie. Iedereen is enthousiast zijn of haar foto terug te zien en niemand heeft hier in het dorp nog bezwaar gemaak om gefotografeerd te worden, wat erg ongewoon is.
Rust in de middag wanneer het zo warm is bij de familie. Iedereen doet het rustig aan en het is typisch Nepalees om in alle rust gewoon met elkaar te zitten en soms wat te praten. Ik denk terug aan Cuba waar het heeste deel van de dag ook rust genomen wordt.
In de namiddag maken we een wandeling omhoog naar de schoonfamilie van Rohit. Het is een arme familie maar ondanks dat hebben ze een mooi traditioneel huis, akkers om hun huis om groenten en graan te verbouwen en hebben ze een buffel en een aantal geiten. Ik wordt door een van de dochters met veel enthousiasme meegenomen naar twee jongen geitjes en voor ik het weet wordt het me in hand gegeven en lacht iedereen vrolijk. De geitjes zijn pas een maand oud. Ook deze familie is erg trots op hun buffel omdat deze hen melk en yoghurt geeft en tevens gebruikt wordt bij het ploegen van de akkers.
We krijgen rijstepap te eten welke net zoals de thee en koffie erg zoet is door het toevoegen van de vele suiker. Ondanks dit is de rijstepap erg lekker en vult als een bom. De kom me aardappel curry is te veel en aangezien ik deze nog niet aangeraakt heb kan ik deze zonder probleem teruggeven.
Na de maaltijd vertrekken we voor onze wandeling in het bovengelegen bos en de dochter gaat mee. Het is ongewoon hoe makkelijk de vrouwen hier in de bergen lopen en soms wordt ik uitgedaagd om omhoog of omlaag te rennen wat gelukkig geen probleem is. Sinds mijn 6de ren ik al in de bergen rond wanneer we met het gezin op zomervakantie waren.
We bereiken snel de top van de kam vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de valleien in de zuidelijke richting achter de berghelling van Necha. We volgen de kam en gaan een grot in welke we onderweg passeren. Verderop laat Rohit en kloof zien waar onder de begroeiing een prachtige rots zit. We speculeren met drieën over hoe we toeristen naar Necha kunnen krijgen en onder andere hier kunnen laten wandelen, klimmen, kennismaken met de cultuur en Nepalese keuken. Rohit en ik beklimmen wat stukken en ik zie een heel touwparcours voor me met abseil en touwen over de kloof. We besluiten af te dalen en met een omweg naar het huis van Rohit zijn schoonouders terug te gaan. Hier aangekomen worden we uitgenodigd hier te slapen waarmee ik instem. Het is een erg gastvrij gezin en een mooie ervaring.
Rohit en ik krijgen benende een kamer toegewezen. Hij praat met zijn schoonmoeder en ik kijk in de keuken hoe de jongste dochter Dal Bhat klaarmaakt. Ondertussen wordt ik door beide dochters en zoontje ondervraagd over wat ik van Nepal vind en de verschillen met mijn land. Het is altijd moeilijk uit te leggen waar je vandaan komt en tegelijkertijd een arm gezin wat in de bergen woont niet in verlegenheid te brengen door te vertellen over de rijke en luxe wereld waar ik vandaan kom. Ik verteld dat wij ook veel koeien en kippen hebben en het land waar ik vandaan kom vlak is en relatief veel meer inwoners heeft dan Nepal. Het eten smaakt goed maar is opnieuw te veel. Voordat we gaan slapen word er nog wat nagepraat en ik bekijk alles op een afstandje. 26-05 Necha: wandeling in de bossen boven Necha aan de westzijde 27-04 Necha: bezoek aan Rohit zijn schoonfamilie en wandeling aan de oostzijde in het bos boven Necha
In de loop van de ochtend na twee zoete bakken melk koffie vertrekken we omhoog naar het huis van zijn schoonfamilie om daar te ontbijten en een wandeling te maken aan de oostzijde van de helling van Necha. 28-04 terugtocht van Necha naar Okhaldonga
Om 7 uur ontbeten we en begonnen aan onze teruchttocht naar Kathmandu. Morgen zouden we de bus nemen in Okhaldonga. Om in Okhaldonga te komen daalden we af in westelijke richting vanuit Necha. We liepen nog wel een uur in gebied wat allemaal bij Necha hoorde maar kwamen slechts enkele huizen tegen. Na een tijdje volgden we de onverharde weg omhoog naar het dorpje Gieira. Van hieruit daalden we af om vervolgens aan onze laatste klim te beginnen voordat we konden afdalen naar de vallei van Okhaldonga.
We naderden Okhaldonga rond half 4. Okhaldonga was verspreid over de vallei en verschillende bergen. Hier was ook het district hoofdkwartier en een moderner ziekenhuis. We verbleven in een betonnen gebouw met meerdere verdiepingen. Ook de UN welke ons gedurende de dag in twee jeeps gepasseerd waren verbleven hier. Voor Dal Bhat maakten we een praatje en kwamen te weten dat beide jeeps vanuit de zuidelijker gelegen Terrai kwamen. Beide voerden een project uit waarbij bewoners van dorpen en steden gecontroleerd werden of zij de benodigde inentingen wel hadden kregen en zo nodig de mensen inenten. 29-04 Met de bus van Okhaldonga naar Kathmandu
De bus vertrok al om 7 uur dus we besloten onderweg tijdens de eerste stop na een dik uur vegetarische momo's als ontbijt te nemen. We daalden de eerste twee uur gelijkelijk af en volgden de rest van de morgen de rivierbedding. Van het eerste stuk was zelfs een gedeelte geasfalteerd. De rivierbedding daar en tegen was vol met grote keien. Aan boord waren de gebruikelijke taferelen met kippenei oude vrouwtjes welke in de overvolle bus plaatsnamen op de bodem van de bus en vervolgens ziek werden. Verassend was de bruid en bruidegom die plaatsnamen in de bus. De bruidegom zat ver achterin en namen plaats op een stoel. De bruid had helaas geen stoel meer en nam halverwege de bus, in het gangpad plaats op een van de krukjes. Later hoorde ik dat mensen in de bus hadden gezegd dat ze samen op een stoel moesten gaan zitten. Ze zei zou dat ze niet bij hem wilde zitten. Naar alle waarschijnlijkheid waren ze uitgehuwelijkt door hun familie en moesten ze hierom nog erg aan elkaar wennen.
We reden veel in de rivierbedding maar zo nu en dan konden we stukken rijden op de nieuwe weg. Deze eerst onder leiding van Japannezen door Nepalezen aangelegd en was bijzonder goed. Grote viaducten en hoge muren gemetseld van ronde rijst keien, om de aardverschuivingen in het regen seizoen, de monsoen, tegen te gaan. Na twee jaar werk zal het nog meer dan een jaar duren voordat de weg af zal zijn. 30-04 Kathmandu 01-05 Kathmandu 02-05 op weg terug van Kathmandu naar Nederland